Goodbye Amerika, Holland, here we come!!

Even een samenvatting van de laatste dagen op Sanibel eiland. Het lukte mij niet om ‘s avonds nog mijn blog te versturen want de WiFi is ruk in dit hotel.... Ook hebben jullie nog foto’s te goed van Edison en Ford, die doe ik er ook bij.

Donderdag, net als gisteren begonnen met zwemmen en lekker zonnen bij het zwembad. Er staat wat meer wind maar het is nog steeds heerlijk weer! We hebben al twee koffers gepakt (het juiste gewicht) met spullen die we de laatste dagen niet meer nodig hebben. We hebben berekent nog wat plaats te hebben in de koffers en we hebben nog wat wensen ;) We gaan richting Tampa, daar zijn we nog niet gestopt, om een winkelcentrum te zoeken. UTC is wat we vinden, University Town Centre, met valet parking? WTF? We komen het centrum via één van de zijkanten binnen, het is werkelijk een prachtig centrum (ik had foto’s moeten nemen....) MK, Guess, zelfs H&M zit hier! We lopen een rondje, drinken koffie en gaan richting uitgang. Dit keer hebben we de hoofd(uit)ingang en daar is de valet parking, wat een auto’s, Lambourgini, MB SLS AMG, Bentley Continental, Porsche 911 Turbo......tja, als ik zo’n auto had mocht er zeker geen onbekende mee rijden. We lopen naar onze rental truck en rijden naar Texas Roadhouse. Daar kun je lekker eten! Als we binnen lopen is het een drukte van jewelste, we zien het al, Football! Alle schermen staan aan, af en toe wordt er geklapt en roepen ze tegelijk Hi Yaaah!! De tweede keer doen we mee. Het is de ‘yell’ van het favoriete team. Het personeel verzamelt zich voor een heuse linedance, we klappen met zijn allen mee ;) We hebben weer heerlijk gegeten en gaan rond 20.30 uur richting hotel, anderhalf uur verder.

Vrijdag zijn we richting Miami gegaan, eerst richting MIA voor het inleveren van onze ‘truck’. Alvast even kijken waar we moeten zijn daarna rijden we naar fort Lauderdale naar een Factory Outlet Mall. We wilde eigenlijk nog naar een Civil War Museum maar we kunnen er geen vinden in de buurt. Als we weer richting hotel rijden gaan we over alligator alley. Je ziet de alligators op de kant liggen! Helaas mag je niet stoppen langs de kant anders had ik wat foto’s gehad!De navi is ermee gestopt dus we hebben een uitdaging! Het is ook al donker dus ik pak de kaart erbij maar deze is niet gedetailleerd genoeg, ik zie ons wel rijden op de plattegrond van de navi dus op die manier maar navigeren. Sanibel wordt pas heel laat aangegeven maar het is uiteindelijk gelukt!! We zijn weer in het hotel. Gelijk even een ‘niet storen’ bordje gehaald voor morgenochtend...even uitslapen ;) en dan starten we weer bij het zwembad, heel vervelend!

Vandaag, zaterdag, onze laatste dag op Sanibel. Vanmorgen bij het wegrijden naar Estero zien we op een parkeerterrein veel mensen staan met wat lijkt op oldtimers. We gaan even kijken en parkeren de auto. Er staan verschillende wagens, oldtimers maar ook hotrods en een VW busje uit 1967, gaaf!! De wagens rijden om de beurt weg, leuk om te zien ;)

We rijden weer door richting Estero om naar een ‘mall’ te rijden. Peet heeft een paar Dr. Martens gezien en wil die eigenlijk nog gaan halen (en we hebben nog plek;)). Voor dat we the ‘mall’ bereiken komen we een RV dealer tegen, we gaan even kijken. We parkeren de ‘truck’ aan de achterkant en lopen het terrein op. Er rijdt iemand met een golfkarretje (ja, zo groot is het) en zegt dat er iemand voor ons aankomt. Een paar minuten later staat er een verkoper voor onze neus. Hij stelt zich voor als Doug en laat ons verschillende RV’s zien. We zijn wat opties aan het bekijken omdat dit waarschijnlijk niet de laatste keer is dat wij Amerika bezoeken ;) Na veel info gekregen te hebben worden we met het golfkarretje naar onze rental gebracht. We vervolgen onze weg naar Estero en hebben de winkel vrij snel gevonden en belangrijker nog, ze hebben ze èn in de goeie maat! Het is inmiddels rond vieren, er dringt tot ons door dat we online kunnen inchecken. Bij Starbucks hebben ze buiten lekkere koffie ook goede WiFi. We zijn ingecheckt! Als we richting hotel terug rijden zoeken we voor de laatste keer één van onze lekkerste eettenten op, Texas Roadhouse! Het is er erg druk en er staat een rij. Het duurt een minuut of 20 voordat we een tafel krijgen en we krijgen een apparaatje (soort telefoon)maar na vijf minuten begint het apparaat te trillen en te flitsen. Ik loop ermee naar de counter en we hebben een tafel! Na het eten rijden we terug naar Sanibel maar niet zonder ijsje van Joey’s Custard, bekend om zijn softice. Morgen hebben we de wekker op 6.00 uur gezet, we gaan op tijd naar MIA! De navi werkt weer, gelukkig! De koffers zijn ingepakt, we zijn er klaar voor ;)

Zondagochtend 5.00 uur, de wekker gaat een uur te vroeg! We draaien ons nog even om..... Om 5.45 uur opnieuw, we gaan eruit! Ik zet alvast koffie voor ik mijn toilet doe ;) zonder koffie geen start en ik krijg ineens het besef dat ik morgen weer aan mijn eigen koffie zit, daar wordt ik vrolijk van! Om even half zeven checken we uit. We’re going to Miami, MIA. Het is vanmorgen een beetje gek klokkenwerk, wekker te vroeg en onze ‘truck’ staat op 7.40 uur als we onderweg zijn, vreemd! Hij is natuurlijk wel een beetje van slag geweest van de week. Als ik Peet’s telefoon aansluit voor muziek verandert de tijd naar 6.48 uur, hij is er weer ;) Je begint toch te twijfelen met die tijdzones, de WiFi in het hotel was natuurlijk ruk dus daar hebben we ook niets aan gehad.

We rijden inmiddels weer over de I 75 dus we gaan weer over Alligator alley, helaas aan deze kant geen alligators gespot. Bij het vliegveld aangekomen hebben we bij de car rental afscheid genomen van onze metgezel, ‘witte olifant’, the ‘truck.

Zo ook nemen we afscheid van Amerika, van de elf staten die we mochten bezoeken in onze vijf weken vakantie, Florida, Georgia, Alabama, Louisiana, Texas, Arkansas, Mississippi, Tennessee, North Carolina, South Carolina, Kentucky. Dankjewel voor jullie geduld omdat we de taal niet snel spreken, dankjewel voor jullie enthousiasme, dankjewel, voor jullie geweldige natuur!!

Bedankt voor het lezen van mijn verhalen lieve mede Nederlanders! Ik hoop dat jullie een beetje mee hebben kunnen genieten van dit alles. Tot zo ;)

Thomas en Henry

Vandaag even heerlijk uitgeslapen, eindelijk vakantie ;) Na het ontbijt zijn we gaan zwemmen en we hebben gepland naar Edison en Ford museum te gaan in Fort Meyers. Beide hadden daar een ‘winterestate’. Om een uur of elf gaan we die kant op.

We kopen kaartjes en doen de audiotour, we starten binnen bij het museum, Edison heeft zo’n 1090 patenten op zijn naam staan en Ford zo’n 160. Thomas Edison is het meest bekend om zijn gloeilamp en elektriciteit maar heeft nog vele uitvindingen gedaan, zo ook Henry Ford meer als alleen de T-Ford, wat hij een quadricycle noemde. Beide waren bezig, samen met Harvey Firestone, met het onderzoek naar natuurlijk rubber wat zij maakte van de ‘melk’ (latex) van de Banyan tree. Er staan in totaal 13 verschillende soorten Ficus bomen verdeeld over de ‘estates’ van Edison en Ford. Buiten het laboratorium en de tuinen hebben we ook binnen de huizen een kijkje mogen nemen. Allemaal weer zeer indrukwekkend!

Vanmorgen hadden we besproken dat we de koffers maar eens even moesten wegen.....en eventueel een extra koffer van tevoren aanmelden. Dus hebben we bij de dichtstbijzijnde Walmart een ‘scale’ gekocht en wat te eten. Nadat we gegeten hebben gaan we naar Sanibel Outlets waar we nog even willen rondkijken. Niet veel bijzonders, wel een lekker bakkie koffie gescoord! De zon gaat onder als we naar het hotel rijden. Peet vraagt bij de receptie nog even naar de laatste nacht die we het liefst in Miami doorbrengen maar dat gaat niet lukken volgens ons tussenpersoon, jammer!!! Alhoewel het ook geen straf is om hier te zijn ;) De laatste dag vertrekken we dan alleen vroeg dus dat wordt best wel een lange dag met de vlucht en het tijdsverschil. Anders hadden we in Miami uit kunnen slapen.....

We hebben de koffers alvast ‘anders’ ingepakt en gewogen en er hoeft geen koffer bij, we zitten goed!

JESUS!

We zijn om 9.30 uur vertrokken voor onze reisdag. Deze gaat naar Sanibel Island, FL. De rit is zo’n zes uur rijden zonder stops. Het is een prachtige dag, 70° en de temperatuur loopt op. We zijn onderweg nog even gestopt voor een bakkie koffie, gelijk even de benen strekken. Rond één uur, in de buurt van Orlando, zie ik een vliegtuig tekst schrijven in de lucht, aahhhh...wat romantisch ;) Het eerste woord, LOVE dan U en dan een JE, we waren het zelf al aan het invullen Jessie, Jennie, Jessica.... wat denk je? JESUS! Wat religieus en wat hebben we gelachen! We dachten echt dat er iemand ten huwelijk werd gevraagd ;)

Om een uur of vijf komen we aan bij het hotel, het is echt gewoon op een eiland! En aan het strand, Sanibel aan de Golf van Mexico. We lopen wat over het strand aan de achterkant van ons hotel met inmiddels 92° F. We halen nog even wat boodschappen en dan is het bijna tijd voor de zonsondergang, die willen we niet missen dus lopen we naar het strand. Je wordt al rustig van de zee, het is een prachtig uitzicht! De laatste dagen gaan wel lukken op dit aards paradijs ;)

St. Augustine deel 2

Vanmorgen zaten we weer vroeg aan het ontbijt! We gaan weer naar St. Augustine, naar Castillo de San Marcos en de fountain of youth. Dus rond een uur of tien in the ‘truck’ gestapt en terwijl we naar St. Augustine rijden beseffen we dat we best vroeg zijn, we kunnen eerst wel naar Daytona Beach!

Daytona Beach is ruim 90 min. rijden en vandaar uit is St. Augustine ruim een uur rijden. Als we aankomen op Daytona Beach valt het niet mee een parkeerplaats te vinden. De Boardwalk is aan het strand, je mag wel op het strand met je auto maar daar betaal je ook dik voor! Buiten dat is 4 wheel drive wel handig op het strand.....we weten niet zeker of onze ‘witte olifant’ dat heeft dus elders geparkeerd, just to be sure ;) We lopen over de Boardwalk maar er is niet veel te beleven. Allemaal een beetje vergane glorie. Nog even naar dunkin’donuts voor koffie met en dan op naar Castillo de San Marcos in St. Augustine.

Ook het parkeren bij Castillo de San Marcos valt niet mee. Er rijdt net iemand weg voor ons dus we hebben plek! De wagen die vòòr de parkeerplaats stond te wachten hadden we even over het hoofd gezien.....gelukkig komt er voor hem ook een plaatsje vrij. We lopen richting fort maar vinden het entreegeld niet in verhouding staan voor een rondleiding van 45 min. dus lopen we er omheen, wat vrij is. Het parkeren gaat hier ook moeizaam, hebben we net geld gehaald bij een ATM, gewisseld voor parkeergeld, mogen er alleen briefjes van $ 5,- in......daar sta je dan met $ 10,-, klaar mee! We gaan naar de Fountain of Youth.

De Fountain of Youth is vijf minuten vanaf het fort, parkeren is gratis. Gisteren tijdens de boottrip maakte Tony ons attent op de Fountain en dat hij er 125 jaar geleden ook was geweest.......Als we kaartjes kopen en naar binnen lopen valt ons op dat de gemiddelde leeftijd rond de zeventig is! Dat belooft wat ;) Er zijn opgravingen gedaan op het terrein en het begint met de Timucua, native- americans. Rond 1513 verscheen Ponce de Leon op zoek naar the Fountain of Youth maar er was hierover niets bekend gemaakt in zijn logboek. Het gerucht gaat dat hij er nog geen maand is gebleven. Hij noemt het ‘nieuwe land’ la Florida (bloem) en men dacht dat het een eiland was. Er was een planetarium wat liet zien hoe vroeger de koers werd bepaald, een kanon wat werd afgevuurd en verderop werd een musket gedemonstreerd. Het is inmiddels 17.45 uur als we de uitgang vinden. Het was leuk geweest als alle bezoekers jeugdig de deur uit huppelde maar helaas..... misschien heeft het een inwerktijd nodig.

We rijden weer richting het hotel en eten onderweg bij the Outback. Bij het hotel aangekomen bereiden we ons voor op morgen, een nieuwe, dit keer een flinke reisdag. Op naar ons laatste hotel van deze vakantie in Fort Meyers, Fl. Misschien toch nog even zonnen ;) Tot morgen!

St. Augustine

Vanmorgen zaten we om 9.15 uur aan het ‘complementary breakfast’. We willen op tijd richting St. Augustine vanwege een boottour die we om 14.30 uur hebben besteld, we gaan dolfijnen kijken!! Het adres staat in de navi, het is een kleine drie kwartier rijden vanaf Jacksonville.

Het is een prachtige weg om te rijden, palmbomen en een strak blauwe lucht met 72° F (22°C) op de thermometer. We hebben de Atlantische oceaan aan de linkerkant waar we af en toe een glimp van opvangen, de palmbomen staan in de weg ;) We staan op de pier waar ik een boot zie vertrekken waarvan ik denk dat wij daar straks ook op zitten (het is inmiddels 11.00 uur). Een jongeman loopt mij voorbij met zijn hengel in de zee en loopt de pier af richting strand waar hij zijn hengel ‘inhaalt’. Hij lijkt beet te hebben, zijn hengel staat krom. Langzaam trekt hij de hengel dichterbij en hij heeft een schildpad beet, een flinke ook! Hij probeert de schildpad dichterbij te krijgen zodat hij de haak eraf kan halen. Hij krijgt hulp van iemand uit het restaurant die de schildpad vast houdt en eindelijk is het gelukt! De schildpad wordt weer terug in de zee gezet en zwemt weg.

We zijn nog erg vroeg en hebben nog iets op ons lijstje staan voor als we terug vliegen dus rijden we even naar ‘the mall’. Gelukt! Kunnen we ook weer afstrepen, nog even een bakkie koffie drinken en om 13.45 uur rijden we weer terug naar VilanoRoad 260. Aangekomen bij de pier zien we de boot net aanmeren, het is nog wel erg vroeg maar we mogen alvast op de boot. Aan de pier staan een aantal mensen te vissen, op de palen zitten een aantal pelikanen ook te vissen, mooi gezicht!

Als we eenmaal op de boot zitten komen er steeds meer mensen aan dus we zoeken een strategische plek uit om te zitten, vooraan! Naast mij komt een Engelse vrouw zitten uit Londen en ik raak met haar in gesprek. Zij blijkt hier al twaalf weken te zijn voor therapie, botkanker behandeling is hier verder als in Engeland, als zij goeie dagen heeft gaat ze op pad om wat te zien!

Om precies 14.30 uur vertrekken we en we zien meteen al dolfijnen bij de brug, de boot gaat daarheen, geweldig om te zien! Er is ook een dolfijn met een kalfje wat als een magneet gelijk met haar meebeweegt. Het is één en al oehhh en aaahhh op de boot en ondertussen verteld de schipper van alles over dolfijnen. Veel dingen weten we al maar dat ze nooit slapen? Dat ze daarom de linker of de rechter hersenhelft laten rusten en dat te zien is aan welk oog dicht is (contra). Dat het heel intelligente dieren zijn is wel bekend maar ik wist ook niet dat als er dolfijnen zijn er geen haaien zijn, what do you know!! We varen langs ‘the Old Town’ en krijgen daarover nog wat historie te horen, het Castilla de San Marcos en the natural springs. Op het moment dat we langs San Marco’s varen wordt er een kanonskogel afgevuurd. Het blijkt dat er vandaag Historic Weapens demonstrations zijn.

Verderop was er vorig jaar een mooie nieuwe steiger gebouwd maar door hurricane Matthew (2017) nooit in gebruik genomen en er lag nog een gestrand zeilschip op het erf. We naderen de plaats weer waar we startten en bij de brug zien we nog dolfijnen, het is prachtig om te zien ;) We meren aan en nemen afscheid van Tony en Jennifer die de trip verzorgde.

We rijden terug richting hotel en stoppen waar de loopbruggen zijn om het strand te bezoeken. We parkeren the ‘truck’ en lopen via de loopbrug naar het strand. Als we op het strand lopen maak ik exact dezelfde foto als twee jaar terug in California op het strand van onze schaduw ;) Verderop staan twee mensen bij iets wat is aangespoeld op het strand. Als we dichterbij komen zien we dat het een haai is, die hadden we nog niet gezien vandaag ;) We raken aan de praat met Mike, eerst over de haai en later over van alles en nog wat. Ik maak wat foto’s van de haai en we lopen nog wat verder over het strand, het is er heerlijk rustig! Na een half uur lopen we terug, honger!!

We rijden naar een stakehouse (je hoeft hier echt niet bang te zijn om te verhongeren) en daarna terug naar het hotel. Morgen gaan we terug naar St. Augustine, we waren daar nog niet klaar! Tot morgen!

Longhorn John

Zoals gezegd vandaag een reisdag, niet zoveel te melden dus. Onderweg zijn we alleen gestopt om alvast warm te eten bij Longhorn John in Bluffton SC. We arriveren om 18.30 uur bij ons logeeradres in Jacksonville, ingecheckt en nog even naar Walmart voor water. Ik denk dat iedereen wel weet dat je het water uit de kraan hier niet kan drinken.... Nog even een was aangezet (zal de laatste zijn van de vakantie).

Morgen hebben we een boottour besteld in St. Augustine dus morgenochtend vertrekken we op tijd. De boottocht is om 14.30 uur dus hebben we tijd genoeg om de boel te verkennen vooraf en er is daar genoeg te doen! Nu gaan we avond houden, ik heb m’n wijntje, nootjes.....tot morgen!

Willa!

Gisteren bij ‘the Mall’ vroegen we aan een medewerker wat we vooral gezien moeten hebben in de buurt. De man kwam zelf uit Georgia en zei dat de Harbour Boardwalk in Georgetown wel erg leuk is. Dus vanmorgen zijn we op pad gegaan naar Georgetown. Onderweg werd het weer al slechter en tegen de tijd dat we in Georgetown waren regende het, jammer! We lopen over de Boardwalk wat er volgens ons heel gezellig uit moet zien bij mooi weer, wat wij nu helaas niet hebben. Dit dorpje ziet eruit als wat wij van het zuiden verwachten, huizen met een veranda en schommelstoelen. Keurig onderhouden en natuurlijk de vlag in top! Maar door het slechte weer ziet het er allemaal even troosteloos en verlaten uit, jammer! Na de benen gestrekt te hebben en winkeltjes bekeken te hebben stappen we weer in de ‘truck’ en besluiten naar Myrtle Beach te gaan. We zitten net op tijd in de auto, het gaat nog een tandje harder regenen.....

Bij Myrthe Beach aangekomen horen we dat de regen het staartje van hurricane Willa was die als een gevaarlijke categorie 4 storm vanuit de Eastern Pacific Ocean over Mexico geraast heeft, door Texas is afgezwakt en dit de laatste stuiptrekking is, hele heftige regen! Daar hebben we onderweg wel last van gehad, het verkeer ging niet harder dan 25 mph waar je 55 mph mocht. En een water op de weg, niet normaal!

We lopen door het centrum van Myrthe Beach heen, drinken nog even koffie bij de voor ons zo bekende koffieketen en besluiten te gaan eten bij Texas Roadhouse. De regen is inmiddels flink afgezwakt dus het verkeer verloopt wat vlotter, alhoewel er wel nog enorme plassen zijn. We rijden na het eten weer richting hotel.

Morgen hebben we weer een rijdag richting Jacksonville Florida, waar we begonnen waren, Florida Sunshine State, we’re coming back! Het is nog geen vier uur rijden naar Jacksonville dus we schrijven nog even wat adressen op die de moeite waard zijn om te bekijken voor morgen. Het was een intensieve dag zo met die hoosbuien, blij dat we geen bootje meer konden huren........

Tot morgen ;)

The fighting lady

Vanmorgen dus om 9.30 uur aan het ontbijt verschenen met werkelijk een pracht uitzicht op de haven. Dit hotel heeft 13 verdiepingen maar de 14de verdieping is het restaurant. In Amerika worden de meeste wolkenkrabbers van de 12de naar de 14de verdieping genummerd en heeft te maken met bijgeloof, feitje.

Vandaag hebben we plannen om te gaan wandelen in het Waterfront park. We dachten in eerste instantie niet de juiste gevonden te hebben vanwege een ‘detour’ maar uiteindelijk belanden we bij Mt. Pleasant. Het is geen groot park en terwijl we er doorheen lopen beseffen we dat er in Nederland heel gemakkelijk naar een park gelopen wordt, met honden of kinderen. Hier in Amerika is het echt een uitje en moet je echt met de auto. Er is een pier die we helemaal uit lopen. Er zijn verschillende mensen aan het vissen en op borden staat aangegeven hoeveel er van welke soort p.p. gevangen mag worden. We lopen naast de mega hoge Ravenel Jr. bridge door het memorial park en zien in de verte een vliegdekschip. We halen de ‘truck’ op en rijden die kant uit.

Als we bij Patriots Point aankomen zijn er drie schepen te bezichtigen, vliegdekschip de USS Yorktown, Warrior de USS Laffey, en submarine de USS Clamagore. We kopen kaartjes en zijn de hele middag zoet met deze drie giganten. Ook staat er de capsule van de Apollo 8 op het vliegdekschip, deze is op 27 december 1968 door de USS Yorktown opgepikt uit de stille oceaan. Dit hadden we al gehoord bij NASA die de capsule maar wat te graag terug willen.....

We hebben al eerder geprobeerd om een bootje te huren (voor morgen) waarbij je eerst les krijgt in de besturing ervan en daarna zelf op weg kan maar op de één of andere manier lukt het niet om te boeken. Peet probeert nog te bellen als we op het vliegdekschip zijn maar we krijgen het niet voor elkaar. Misschien dat we morgen gewoon heen gaan en kijken of er een bootje vrij is en anders zoeken we wat anders, er is genoeg te doen!

Rond een uur of 15.30 uur krijgen we honger en we wilden nog naar een groot winkelcentrum, Tanger Outlets. Terwijl we richting uitgang lopen zien we aan de rechterkant nog een soort dorp, waar de Vietnam oorlog herdacht wordt. Er staan verschillende helicopters, voer en vaartuigen die daar gebruikt zijn. Er worden documentaires afgespeeld van overlevenden en hoe zij behandeld werden bij thuiskomst, als verschoppelingen. Ze kwamen in uniform aan en werden gevraagd burgerkleding aan te trekken, er was heel wat mee gemoeid. Na Vietnam zijn we (natuurlijk) via de souvenirwinkel, naar buiten geleid en naar de ‘Mall’ Tanger Outlets gereden.

Eerst hebben we wat gegeten en daarna gewinkeld, koffie gedronken en rond 20.30 uur zijn we richting hotel gereden, het was weer een mooie dag!