De wekker gaat om 8.30 uur maar ik ben nog helemaal niet wakker! Onder de douche, ontbijten en naar de volgende stad, Charleston SC. Na een heerlijk ontbijt, waar alles werd bereid voor je, stappen we in the ‘truck’. We hebben gisteravond wat stops genoteerd voor onderweg. Het is een rit van ruim vier uur en we willen ook even Rental Cars voor onze ‘witte olifant’. Die geeft aan dat de olie op 14% staat wat betekent dat we het einde van de roadtrip niet gaan halen!! Peet heeft al verschillende mails verstuurd maar geen antwoord gekregen en de verhuurder zit ook in Charleston!

Een stop die we niet hadden gepland staat ineens op een bord, Historic bikes, we nemen de afslag alleen hebben we niet goed gekeken welke straat het is......mmmmm....gaat ‘em niet worden, we kunnen het niet vinden en de navi ook niet, helaas! We rijden de I 26 E weer op en vervolgen onze weg.

De volgende stop zou C. T. Summer hardwarestore worden, Boycestreet, Newburry SC. De winkel is wat bekender geworden door het programma ‘Pickers’ in 2011, waar Peet fan van is. We praatten met de eigenaar die het bedrijf heeft overgenomen van zijn moeder, de zoveelste generatie waar hij erg trots op is. We willen wel een souvenir maar er is zoveel dat we niet weten wat, het lijkt de schuur van mijn vader wel ;) Op een gegeven moment zegt de man, ik heb wel een souvenir waarvan je waarschijnlijk maar één keer in je leven een echte van ziet (was ook niet te koop). Hij komt met een nobel prijs aan in een houten frame met plastic ervoor. De Nobelprijs is ontvangen door zijn vader Dr. Clifford G Schull in 1994 voor physics. Hij heeft de prijs ontvangen voor Neutron Diffraction Techniques oftewel het splitsen van atomen wat in 1946 gebeurde in één van de drie ‘geheime’ steden, Oak Ridge, waar ook de atoombom ontwikkelt werd. We hebben dat museum bezocht in New Orleans, how bizar! De man is apetrots op de historie van zijn familie en terecht! We nemen afscheid van de man, zonder souvenir maar met foto van de Nobelprijs en lopen verder om even koffie te gaan drinken.

Er zou een nieuwe gelegenheid zijn dus we halen de ‘truck’ en rijden de Mainstreet af waar Genesis zou moeten zitten. Uiteindelijk gevonden, aan de zijkant van een pand. Het is prachtig weer, 73 F, dus we gaan op een bankje in de zon zitten. Dit is echt een stadje zoals bekend in de jaren 80, gemeentehuis, politie, brandweer, alles bij elkaar gesitueerd in van die statige vierkante gebouwen met natuurlijk een Amerikaanse vlag op stok. Het ziet er erg gezellig uit!

Na de koffie stappen we weer in onze ‘truck’ en vervolgen onze weg op de I 26 E richting Charleston. We besluiten geen stops meer te doen maar direct door te rijden naar de Rental Cars om het te regelen met de ‘witte olifant’. Adres in de navi en off we go! Onderweg wordt het alsmaar drukker en verderop zien we rook. Er is vast iets gebeurd......en als we langzaam dichterbij komen zien we auto’s aan de kant staan en een brandweerwagen. Ook staat er een brandweerman te blussen. Het bos aan de kant staat in brand! Gelukkig is het onder controle en het verkeer rijdt weer vlotjes door.

We hebben inmiddels het adres bereikt van Alamo, de verhuurder, maar het ziet er akelig rustig uit. Er staan ook geen wagens op het terrein. Op de deur is een brief geplakt dat zij verhuist zijn naar het vliegveld. Adres opgeschreven en daar gaan we weer, het is inmiddels 17.00 uur. Bij het vliegveld aangekomen worden we in rondjes gestuurd, het is ook bij elk vliegveld hetzelfde! Kunnen ze dat niet een beetje simpeler maken? We zien alle soorten Rental bedrijven behalve die wij hebben moeten. We vragen het aan één van de medewerkers die daar rondlopen en hij blijkt van Alamo te zijn, yeahhh!! We leggen het verhaal uit en het antwoord was kort, niets aan de hand, waarschijnlijk na het verversen niet gereset, je kan gewoon door rijden. Can you write that down for me, I don’t want any trouble. With you’r signature please? En dat deed ze, we hebben een handtekening dat het goed is en de melding wordt uit het dashboard gehaald. Geregeld, op naar het hotel!

Bij het hotel aangekomen checken we in, kamer met uitzicht op de haven! We brengen de koffers naar boven en gaan eten. We rijden naar Outback, een Australisch restaurant waar we al eerder hebben gegeten, erg lekker! Als we terug komen in het hotel stinkt de kamer naar rook, eigenlijk meer sigaar, bah!! We bellen de receptie en er komt iemand mee ruiken, zijn bevindingen zijn hetzelfde en hij adviseert een andere kamer.....daar gaan we weer. Peet is eigenlijk best wel pissig en loopt naar de balie om zijn ongenoegen te uiten. Ze doen erg nonchalant maar roepen ons terug en we krijgen vouchers voor het ontbijt ter compensatie en natuurlijk een andere kamer!

Eindelijk rust, douchen, tv aan, verhaal schrijven, welterusten.