We waren vanmorgen later wakker dan anders. Na de koffie op bed besluiten we de vouchers te innen en gaan naar beneden voor het ontbijt. Doordat we ‘ verhuist’ zijn lopen we verkeerd en belanden bij een trap. Een beetje beweging kan geen kwaad dus nemen we de trap, deze blijkt niet voor loges van het hotel dus weer terug naar boven en met de lift naar beneden. We lopen de ontbijtzaal in die bijna leeg is, de bediende staat te praten met de andere mensen die er zitten dus we zoeken een plaats uit. Het is niet één van de vrolijkste bedienden, ze vraagt of we koffie willen, brengt de koffie en we hebben haar niet meer gezien. We vullen onze borden, eten en besluiten dat we naar Bradley’s Country Store en naar het Historic Car Museum gaan, beide in Tallahassee.

We stappen in de ‘auto’, adres in de NAVO gezet en off we go! Bradley’s is een half uur rijden. Je merkt dat het landschap verandert, ruimer en groener. De navi stuurt ons de verkeerde weg in, waarschijnlijk vanwege de nummering, het asfalt stopt en we rijden op een onverharde oranje/rode weg vol met citroengele vlinders. Prachtig! We komen een hardloper tegen en vragen de weg naar Bradley’s. We zijn er niet ver vandaan, stukje terug gereden en we rijden het terrein op. We hebben nog geen probleem met parkeren gehad ondanks de afmetingen van de GMC Yukon XL, alles is op elkaar afgestemd....vooral groot!! Er komt een jongeman door de achterdeur en we vragen of het oké is dat we daar parkeren, sure, no problem! We staan onder de bomen in de schaduw en ik maak nog een foto van de oak trees, prachtig.

We lopen richting de ingang en we raken in gesprek met de jongeman, Ed. Hij is net klaar met werken, we praten over van alles en nog wat, zijn voorouders uit de slavernij, Trump, worst president ever, rasisme, Amsterdam en de legale drugs en dat hij niet zonder kan, zijn werk als slachter. Ik vraag naar de bomen met de slierten erin (waar ik een foto van maakte). Dat blijken oaktrees te zijn, de slierten noemt hij Spanisch Moss. We lopen richting ingang winkel en gaan naar binnen. Het is een echte plattelandswinkel, het vlees, spek, worst is homemade en is erg gewild en bekend. We nemen wat te drinken en lopen naar buiten. We gaan zitten in de schommelstoelen die onder ‘the porch’ staan. Ed wacht op zijn ‘ride home’ en komt nog even praten. We hebben het over vakanties maar blijkt dat Ed geen stap buiten Tallahassee zet, hij gaat vast het water niet over want hij kan niet zwemmen en hij is ‘poor’. Alles wat hij weet, weet hij liggend vanuit zijn coach met de afstandsbediening op het vakantiekanaal. Zijn ’ride’ is gearriveerd, hij zwaait en vertrekt naar huis. Leuk als je dit soort mensen tegen komt.

We stappen in de ‘auto’ om richting Historic Car Museum te gaan maar we eindigen bij een ander museum, dat blijkt voor kinderen te zijn...... Het is inmiddels 15.00 uur en het museum zou tot 17.00 uur open zijn, beetje kort dus dat gaan we morgen doen. We rijden richting hotel en maken plannen voor morgen. We gaan in ieder geval naar het Historic Car Museum. Het is weer een mooie dag geweest, morgen weer een nieuwe!

Tot morgen!