Graceland

Vanmorgen weer vroeg uit de veren, vandaag hebben we een VIP tour op Graceland!! En we hebben er zin in. Eerst gaan we naar Walmart voor een jas of vest, we waren ingesteld op vijf weken mooi weer maar nu is het wel frisjes. Het is inmiddels 11.00 uur en we worden om 11.45 uur verwacht. Dus rijden we naar de dichtstbijzijnde Starbucks voor koffie, het vliegveld van Memphis, verrassend! Als we de ‘cordusio to go’ binnen hebben rijden we naar Graceland.

We zijn beide geen ‘echte’ fans maar als je dan in Memphis bent MOET je natuurlijk naar Graceland. We hebben een aantal dagen terug al online kaarten gekocht dus verzekerd van twee plaatsten! En het was echt wel ‘awesome’. We startten met de shuttlebus naar ‘The Mansion’, Graceland. Het is wel druk met bezoekers maar als je VIP hebt gaat het net even sneller. Hij heeft the Mansion gekocht in 1953 voor zijn ouders en oma. Voor Elvis blijft het een familie huis. Het heeft meerdere kamers en een souterrain waar een bioscoop, muziek en een jungle room. Op de bovenverdieping mogen we niet komen, dat is nog steeds privé van Lisa Marie, dochter van Elvis.

Iedereen weet wel wat van Elvis. Geboren in Tupelo, uit een arm jong gezin wat in een shotgunhouse woonde. Wij vragen waarom dat zo heet. Het was zo klein, als je de voor en achterdeur tegelijk open zet en er doorheen schiet, gaat de kogel er doorheen zonder iets te raken. Dat hij één van een tweeling was en zijn 35 min. oudere broer overleed bij geboorte waardoor hij een hele sterke band met zijn moeder had. Zij krijgt in glorietijden the pink Cadillac terwijl zij geen rijbewijs heeft en dus altijd gebracht werd naar het ziekenhuis waar zij werkte. Overal hangen cheques voor charity, the church, cancer, community, zelf als hij daar een award voor krijgt begrijpt hij niet waarvoor......Elvis, the humble maar Elvis hield ook van show-off, had een eigen, heel nieuwe look voor die tijd. Al die glimmende pakken met lovertjes, brede riemen met grote glimmende plaques. Zijn ‘haircut’ is anders. Hij heeft een eigen juwelier waar hij verschillende ringen en kettingen en horloges heeft laten maken, horloges in de vorm van een driehoek.

Een uur of drie neemt de gids afscheid van ons en laat ons achter bij het restaurant, Vernon’s Smokehouse. We lusten wel wat en laten ons verrassen door de lievelingsgerechten van Elvis, sprouts with bacon, cornbread, meatloaf, mac’n cheese, briskett, spareribs, en als toetje pecanpie, bananapudding, of chocolatecake. We besluiten hetzelfde pad terug te lopen om te kijken wat we nog willen zien. The special artifacts room, waar een aantal verkregen badges van sheriffs hangen, telefoons gebruikt in het huis, etc...we gaan er met gepaste snelheid aan voorbij en lopen naar het vliegtuig van Elvis, hoe anders kun je een vliegtuig noemen als Lisa Marie. Er hangt een foto van haar dat zij op negenjarige leeftijd nog nooit sneeuw heeft gezien en Elvis met haar naar de sneeuw vliegt, daar een paar uur in de sneeuw speelt en weer terug naar Graceland gaat (!), een piloot verteld dat hij gesommeerd wordt om over een uur het vliegtuig klaar te hebben, ze gaan naar Seattle. Als de familie zover is en instapt vraagt hij wat zij daar gaan doen...bammetjes met peanutbutter and jelly eten en inderdaad.....als ze landden komt er een limo met belegde bammetjes, CRAZY!! Doet mij denken aan de musical “Annie” met daddy Warbucks........ Na de vliegtuigen besluiten we de bestelde souvenirs te kopen en de dag af te sluiten, de harde schijf is vol, we nemen niets meer op! Het was overweldigend veel en we gaan naar het hotel.

Bij het hotel aangekomen blijkt roomservice ons overgeslagen te hebben, gisteren deden onze sleutels het ineens niet meer. Dus ben ik nog even naar de balie gelopen om te vragen waarom, daar had ze geen antwoord op en natuurlijk zijn ze al weg. Ik krijg schone handdoeken mee voor morgen (waar ik zelf om moet vragen) beetje vreemd......maar even een mailtje sturen naar het reisbureau.

Het was het dagje wel, lights out!!!

Mississipi

De wekker gezet om 8.00 uur, ontbijt wordt geserveerd tot 9.30 uur. We zijn om 8.45 uur beneden voor het ontbijt en het is niet druk. Lekker, geroosterd brood met scrammbled eggs en spek. Ze hebben ook een pancake machine, druk op de knop en er komen er twee uit, die wil ik ook ;)

We hebben nog even koffie en besluiten wat we gaan doen. Een boottocht over de Mississippi! We willen ook naar Bealestreet en dat is ook ‘downtown’ dus we gaan die kant op. Het is best wel fris buiten dus we besluiten langs Walmart te gaan voor een vest en paraplu voordat we de boot opgaan, gelukt! Ook rijden we nog even langs Graceland, beetje preview voor morgen ;)

We willen de auto parkeren maar er komt geen bon uit het apparaat, we nemen geen risico dus rijden verder maar daar lukt het ook niet! We rijden eerst naar de ticketverkoop en vragen advies. Even verderop bij ‘Riverside parking’ kun je parkeren. We rijden daarheen, plek zat en gratis! De boot gaat om 14.30 uur weg en je mag vanaf 13.30 uur boarden, het is 13.00 uur en we gaan eerst naar Bealestreet. Het lijkt een beetje op Fremontstreet in Las Vegas alleen nog niet de helft maar wel heel toeristisch en commercieel. Niet zoveel aan ons inziens.....

Om de hoek zit een Starbucks waar we cordusio ‘to go’ halen en naar de radarboot lopen. Het is inmiddels 13.50 uur dus we zijn mooi op tijd, de eerste zelfs! Het seizoen eindigd eind oktober, dat is wel te zien, lekker rustig ;) Er is een gids aan boord die ons een hoop verteld over het ontstaan van de naam Missisippi. De Mississippi is, op de Missouri na, de langste rivier (3766 kilometer lang) van Noord-Amerika. De naam is gegeven door de oorspronkelijke bewoners, de Ojibweg, het woordMessipi, watgroot waterbetekent. De rivier stroomt door of langs tien staten en komt uit in de Golf van Mexico. Een beetje opgehaalde geschiedenisles ;)

Als we weer aanmeren rond 16.00 uur willen we eigenlijk wel even naar Sun Studio, ook weer een beetje preview voor de dag van morgen dus we lopen die kant op. Bij Sun Studio heeft Elvis zijn eerste single opgenomen. Onderweg krijgen we de tip om met de auto te gaan dus toch de auto maar even opgehaald. Sun Studio is tot 18.00 uur open en als het lukt willen we eigenlijk wel een tour. Nou, dat is gelukt! We waren om 17.00 uur bij Sun Studio en de tour startte om 17.30 uur, laatste tour (mazzelaars zijn we weer ;))!!

We gaan nog even zitten met koffie met moonpie (deze was wel lekker) en praten wat met onze ookkoffiedrinkendebuurtjes. Ze vragen waar we vandaan komen ( met ons Australische accent.....hoe dan?). Zij kwamen uit LA wat we in 2016 bezochten en Universal Studio’s hebben bezocht. De zoon van de man zei dat US in Orlando groter is als LA, misschien gaan we nog eens kijken als we daar weer in de buurt zijn ;)

De gids van Sun Studio is zover en roept om dat we naar boven mogen, Here we go.... Hier ligt het begin van de carrière van Elvis Presley, Jerry Lee Lewis, Johnny Cash, BB King en vele andere. Elvis stem bleek geen favoriet bij Sam Phillips, eigenaar van Sun Studio, maar hij zocht een nieuwe zanger! Marion Keisker was de eerste die Elvis opnam, op 18 juli 1953, "My Happiness" en "That's When Your Heartaches Begin" op één single. We krijgen opnames te horen die nooit gebruikt konden worden omdat Elvis door Sam Phillips verkocht werd voor $ 35.000 aan een ander agency zodat Sun Studio uit de rode cijfers was. En er wordt nog steeds opgenomen. Je kon er in vroeger tijden voor $ 4,- een eigen single opnemen, voor en achterkant.....$ 4,-!! De tour duurde 45 minuten en was erg leuk, weer veel gezien en gehoord!

We rijden richting hotel en eten bij de buren. In de hotelkamer nemen we nog een toetje en dan zijn we eigenlijk wel klaar met de dag. Morgen naar Graceland voor de tour, we hebben er zin in!!

Tot morgen!

Moving day

Precies 11.00 uur checken we uit. Peet staat nog te praten met een man in de lift, hij was onderweg naar Panama City om hulp te bieden. Achter zijn pick-up een paardentrailer vol eten, kleding etc...dat is een andere kant van Amerika. De klacht over de WiFi, wat het sinds gisteravond weer niet doet, staat niet in verhouding tot de actie van deze man dus laten we achterwege.....

Koffers in ‘the truck’ en onderweg naar Memphis!

Om 11.45 uur rijden we voor ons een nieuwe staat in, Arkansas, the natural state. Rond 14.15 uur stoppen we bij Starbucks voor koffie en benen strekken. Er zit een mall aan vast dus we lopen even een rondje. We gaan weer naar ‘the truck’ om onze weg te vervolgen naar Memphis.

Helaas lag de WiFi er constant uit bij het laatste hotel dus weinig app contact, sorry about that! We willen het proberen bij de eerste koffiestop (Starbucks) als we onderweg gaan maar ook dat lukte niet echt. Het eerste contact was weer in een Target maar was van korte duur.

Om 18.30 uur komen we aan bij het hotel, we checken in, brengen de koffers naar de kamer en gaan eerst naar de buren ;) Ihop zit ernaast en daar hebben we laatst heerlijk gegeten!! Peet gaat voor een hamburger met bacon (de lekkerste die hij tot nu gehad heeft) en ik neem een omelet, heerlijk gegeten weer. We gaan terug naar het hotel en zijn na zo’n dag rijden best moe. Voor morgen willen we vroeg op, ontbijt tot 9.30 uur, en dan downtown. We zijn de plattegrond aan het bekijken voor morgen dus morgen een nieuwe uitdaging, Memphis, Tennessee!

Tot morgen.

Lay back

Vandaag hadden we plannen gemaakt om te gaan wandelen, een hike in het Walter B Jacobs memorial nature parc. Daar aangekomen ziet het er erg rustig uit. We lopen naar de ingang, een bel rinkelt maar er komt niemand. Er is een presentatie kamer, terrariums met slangen, aquarium met een gator die meteen in de aanval gaat als we langs lopen, en etalages met opgezette dieren. Nog steeds geen reactie als we alle kamers hebben bezocht dus gaan we maar wandelen. Plattegronden liggen bij de deur, we nemen er één mee en gaan op pad! We lopen een geplaveid pad op en als we 10 minuten op weg zijn wordt Peet een aantal keren gestoken door een zwerm ‘flyflies’, hij is er helemaal klaar mee als hij er één in ademt, al kwattend lopen we terug naar de ‘truck’, we houden het voor gezien, leuk geprobeerd!

We besluiten naar het aquarium te gaan in Bossier City. Dat blijkt aan de andere kant van de ‘rode rivier’ te zijn van de Boardwalk waar we gisteren naar de film waren, de glazen bol op één van de foto’s. We parkeren de Yuko(l)n en lopen naar de ingang, we zijn binnen. Het aquarium is niet te groot en ingericht voor kinderen maar leuk om even te zien. We zijn er met een uur wel klaar en besluiten om nog naar mall St. Vincent te gaan. We wilden er gelijk even wat gaan eten maar dat viel tegen, geen eten alleen cookies. The Mall nog even rond gelopen en toch besloten om naar Walmart te gaan voor eten. Lekkere salade, cheese sticks, BBQ chicken, wedges, and a corndog, mmmmm. Diner in de ‘witte olifant’. We hebben nog wat cheesesticks over en geven deze aan een zwer(st)er die aan het eind van het parkeerplein staat, het begint te regenen.....

We gaan direct door naar het hotel, het is inmiddels 17.00 uur. Het is onze laatste nacht hier in Shreveport en we willen nog even lijfelijk afscheid nemen van de ‘whirlpool and the pool’.

Morgen rijden we naar Memphis, Tennessee, the home of Elvis, King of rock’n roll! Morgen dus een dagje onderweg maar wel met de wetenschap dat we Graceland gaan bezoeken, kaarten zijn al besteld ;)

Tot morgen!

Southern Maid

Southern Maid

Vandaag, geen plannen gemaakt. We waren heel laat wakker en pas rond 10.30 uur beneden bij de balie voor tips. We zullen het wel nodig gehad hebben. Shreveport is niet zo’n heel bekend stadje en de tips die we krijgen van de baliemedewerker zijn voor het zusterstadje in Bossier City. Er is daar een boardwalk waar van alles te doen is. Daar gaan we kijken! We besluiten naar de film te gaan, First Man. De film is in Imax en start om 12.30 uur. We zijn mooi op tijd, kopen kaartjes en gaan naar binnen. Was een gave film!

Als de film afgelopen is lopen we nog over de boardwalk, langs de winkels. We eten pancakes, full stack with butter and sirop, en besluiten dat we naar Southern maid gaan voor........donuts! Er is ons verteld dat zij de lekkerste donuts uit de buurt maken en warm zijn ze het lekkerst!! We gaan voor ‘a dozen’, twee warme en nog tien gesorteerd. Als we in de auto zitten eten we eerst de warme op, echt heerlijk! In het hotel aangekomen kunnen we bijna niet wachten om de volgende te proeven. Ze zijn echt skoftig lekker! Voor de rest niet veel gedaan vandaag, we hadden echt even een rustdag nodig ;) Het zijn ook allemaal zeer veel indrukken die we opdoen bij alles wat we doen. Voor morgen gaan we weer plannen maken, we weten alleen nog niet precies wat! We kunnen op dit moment ook even niet zoeken want de WiFi ligt eruit, ze zijn ermee bezig ‘as I write’. Ik hoop dat het opgelost is voordat we gaan slapen.......We gaan nog even de whirlpool en het zwembad in ‘than we call it a day’.

See y’all tomorrow ;)

JFK

We zijn rond 10.30 uur vertrokken vanuit het hotel, nadat we eerst de afstandsbediening hebben geregeld. Gewoon een ander gehad en die doet het direct!! Dat dat gisteravond niet even kon.....na ja, nu onderweg naar Dallas, Texas, the lone star state!

We gaan naar het sixht Floor museum, de verdieping waar vanuit (naar verluidt) J.F. Kennedy is neergeschoten op 22 november 1963, 35ste president.The warren commissie bevat 22.000 pagina’s en ze zijn er nog steeds niet uit of Harvey Lee Oswald alleen of onderdeel was van een ‘conspiracy’. Erg interessant!

Het is inmiddels 16.30 uur en we lopen nog even het Plaza op waar het allemaal gebeurde 22 november 1963. Ik bedacht mij net dat mijn ouders in dat jaar getrouwd zijn! Bizar!

We laten Southfork links leggen vanwege de tijd en besluiten onderweg bij een Ihop te eten. We rijden de I 45 west op waar een auto voor ons heel gevaarlijk rijdt en we besluiten 911 te bellen. Peet geeft een beschrijving en kenteken van de wagen die de volgende afslag neemt, gelukkig. Misschien hebben we vandaag wel iemand het leven gered!

Waar was ik ook weer, Ihop, International house of pancakes. We dachten eindelijk weer eens pancakes te eten maar we hebben toch Sirloin steak tips genomen, met mached patatoes and corn, erg lekkerrr!!

Naast de Ihop zit een outlet Mall en we besluiten even een rondje te lopen, kan geen kwaad na zo’n heerlijke maaltijd. We lopen weer terug naar de auto rond 19.15 uur en rijden terug naar het hotel, het is inmiddels donker hier. Onderweg hadden we bijna een vos ofzo onder de auto, hij schoot voorlangs en op de streep van de linkerbaan bleef het dier even staan waarna het de kant in rende. Op een haar na.....maar gelukkig niet.

Aangekomen bij het hotel hebben we een herhaling van gisteravond, eerst de hot tub daarna het zwembad, heerlijk! We hebben (nog) geen plannen voor morgen dus morgen een verrassingsdag ;)

Tot morgen!

Laura Plantation

Gisteravond de wekker gezet om 8.00 uur, we willen om 9.00 uur gaan rijden. Toen we net aankwamen in New Orleans wilde we buiten de geweldige Swamptour ook graag een suikerplantage bezoeken waar slaven werkte. Laura plantation hadden we gevonden via tripadvisor maar daar stond alles vol geboekt dus had ik als idee om vroeg te vertrekken (vandaar de wekker). Het ligt op de weg naar Shreveport, onze volgende stop, dus besluiten we op de bonnefooi heen te gaan, in de hoop dat nog plaats is. Als dat niet het geval is rijden we door naar Shreveport en kijken wat daar te doen is. We rijden om 10.15 uur het terrein op van Laura plantation en lopen naar binnen. Ze hebben plaats zat!! We begrijpen niet waarom er op Tripadvisor aangegeven werd dat het vol zat, maakt niet uit, we zijn binnen! Kaartjes gekocht en we gaan meteen mee met de tour van 10.40 uur, mooi op tijd ;)

We starten met the main House van de Duparc-Locoul familie, zij starten een suikerplantage in 1803, bouwen the main House wat in 1805 klaar is. In 1808 overlijdt Guillaume Benjamin Demézière Duparc en Duparc’s dochter Elisabeth, getrouwd met de Locoul family neemt de plantage over. Laura Locoul Gore, de dochter van Elisabeth, Laura Locoul Gore erfde de plantage nadat zij naar New Orleans was verhuist. De creolen waren voor die tijd al vooruitstrevend dat vrouwen plantages beheerde. Er werkten in totaal 195 mensen vloot de familie waarvan 175 slaven waren, bizar. Ze hadden bijna alles op de plantage, eigen sugar Mill, kippen, beesten, bananenplanten, oranjerie (het klimaat leende zich daar goed voor). Laura heeft haar memoires opgeschreven en dit boek is in 2000 gepubliceerd. Zij overleed op 8 juni 1963 op 101 jarige leeftijd. We nemen afscheid van de tour guy en vragen nog even of er in de buurt iets te eten is. Hij wijst ons de weg naar een eettent iets verder op dezelfde weg. We rijden erheen en het is echt a local diner, leuk! Met gekleurde plastic tafelkleedjes net als in Grease. Ze hebben er gatormeat (dacht het ff niet) maar we bestellen beide een burger met friet sweet potatoes en het was heerlijk!

Nu dus onderweg naar Shreveport, Louisiana. Onderweg weer even een Walmart aangedaan voor water en wat eten. Rond 18.30 uur meldden we ons bij de receptie van het hotel, een Hilton dit keer. We hebben al aardig wat was en besluiten na onze ‘kijk’ ronde de was aan te zetten. Deze duurt 30 min en we hadden bedacht de wachttijd in de hot tub door te brengen. Zo gezegd, zo gedaan. We zitten in de tub als er een jong stel binnen komt met een kind. De man komt in de tub zitten en raken natuurlijk aan de praat. Zij woonde op Hawaï maar zijn sinds kort verhuist naar north of south Carolina. Natuurlijk kwam het gesprek op de ‘hurricane’, Trump, places to live and happiest people in the world ;) Ik ben tussendoor even wezen kijken of de was klaar was en heb deze in de droger gedaan, daarna weer terug in de hot tub, lekker warm. Het gezelschap was nog niet uitgesproken maar hun zoontje was inmiddels in slaap gevallen. We namen afscheid van ze en zijn nog even af wezen koelen in het zwembad. Het werd later als gedacht en de droger was nu nog niet klaar, dan maar even naar de kamer. Alvast even gedoucht, tv is aan maar de afstandsbediening doet het niet! Naar de balie gebeld maar de man met de schroevendraaier (ja, ze hebben het klepje voor de batterijen met een schroefje dicht gedraaid) is al naar huis en hij kan er niet bij. Nog even geprobeerd met een pincet en een nagelvijl maar helaas...... Voor de baliemedewerker is de enige optie een andere kamer, nu niet meer hoor, we zijn net uitgepakt! Morgen kijken we wel, nu willen we slapen. Het was een lange dag. Morgen hebben we plannen om naar Dallas te gaan. Chuck, die we ontmoet hebben in de traincar, New Orleans, blijkt daar te wonen! Misschien heeft hij nog wat tips in Dallas! Oké..............morgen, welterusten.

Unexpected

Vandaag is onze laatste volle dag in New Orleans, een ongeplande dag (en dat voor een planner ;)). We bedachten vanmorgen, onder een bakkie koffie, dat we vandaag de stad gaan rondtoeren met een Streetcar. We lopen richting een opstapplaats waar we Chuck ontmoeten. We vragen hem of we gewoon een kaartje kunnen kopen in de Streetcar en dat kan. Chuck komt uit Dallas en is met zijn vrouw in NOLA. Zijn vrouw voor haar werk en hij gaat de toerist uithangen. We lopen met hem de Streetcar in en raken aan de praat. Hij vraagt waar we vandaan komen en hij blijkt al een paar keer in Amsterdam te zijn geweest. Op een gegeven moment zegt hij dat hij naar het WW II museum te gaan. Die hebben we even gemist....en besluiten mee te gaan en tada, onze dag is gevuld. Het is best druk en staan samen met Chuck in de rij voor toegang. Hij zegt dit museum nu voor de vierde keer te bezoeken en weer wordt er een gebouw bij gebouwd. Bouwen kunnen de Amerikanen wel, het ziet er prachtig uit!

Nadat we ‘binnen’ zijn nemen we afscheid van Chuck, hij neemt nog een foto van ons (voor de Amerikaanse vlag) en geeft zijn kaartje. Mail mij en ik stuur jullie de foto, gaan we doen!

We besluiten om van boven naar beneden het museum te bekijken en hebben een film (4d met Tom Hanks extra genomen). We worden daar om 13.00 uur verwacht, het is 12.00 uur dus een uur voor dit gebouw. We hebben het allemaal op school gehad maar nu we de kant van de Amerikanen bekijken hebben ook zij veel man (en vrouw) verloren in de oorlog die voor hun begon tegen Japan, 7 december 1941. Na de film, ook zeer indrukwekkend, besluiten we wat te gaan eten in de Soda Shop. Daarna zijn we het andere gebouw gaan bezoeken waar ook Europa genoemd wordt. Anne Frank’s dagboek wordt ook daar genoemd, en haar foto hangt aan de muur.

Om 15.45 uur zoeken we de Streetcar weer op om de tour af te maken....tenminste, dat is wat wij dachten. Halverwege St.. Louis ave stopt de car en vraagt iedereen uit stappen en in de andere Streetcar te stappen. Alleen gaat die een heel andere kant op dus we besluiten aan de overkant de Streetcar weer terug te nemen. De Streetcar was sowieso een leuke ervaring! We stappen uit vlakbij de winkelstraat waar ons hotel aan de overkant is. We lopen nog even langs de winkels, nog even het HardRock café bezocht, en terug naar het hotel gelopen. We willen morgen vroeg uitchecken en hopen nog terecht te kunnen bij Laura’s Plantation, een suikerplantage. Deze ligt op de weg naar Shreveport dus op goed geluk!

Peet heeft een mail gestuurd naar Chuck want we zagen dat we maar twee uur van Dallas af zitten, waar hij woont. Misschien heeft hij nog leuke tips voor ons ;)

Nog even het nieuws gevolgd over hurricane Michael en blijkt behoorlijk wat schade te hebben aangericht in Cuba. Morgen rijden we naar Shreveport, een rit van 5,30 uur landinwaarts. We zitten dan ruim 500 ml van de plaats des onheils. Qua weer hebben we het wel gemerkt met de regen in New Orleans maar vooralsnog zijn we Michael voor ;) We keep in touch!